Rodziny adoptujące dziecko wspierane są w procesie adopcji przez towarzyszące im w tym procesie instytucje. Moment zamieszkania z dzieckiem i zakończenie formalnego procesu adopcji przynosi
bardzo często nowe wyzwania w życiu całej rodziny. Związane są one z bieżącym, codziennym życiem i uczeniem się nawzajem siebie przez dzieci i rodziców. Dotyczą również przechodzenia przez
różne etapy rozwojowe – zarówno w sensie dorastania dziecka, jak i zmiany cykli życia rodziny. W rodzinie adopcyjnej te naturalne procesy mogą mieć bardziej burzliwy charakter, związany z historią
dziecka. Często rozmiar spraw, które domagają się uwagi, staje się nieznośnym balastem, przeszkadzającym cieszyć się wymarzonym rodzicielstwem. Pojawiają się sytuacje, które nie występują w rodzinach
biologicznych, jak np. konieczność powiedzenia dziecku o jego sytuacji, pomoc dorastającemu dziecku w poszukiwaniu kontaktów z biologiczną rodziną. Takie sytuacje budzą wiele napięć i obaw w samych rodzicach i dzieciach.
Rodziny zastępcze natomiast – w odróżnieniu od adopcyjnych - także po umocnieniu się spraw proceduralnych, dotyczących pieczy zastępczej, są objęte monitorowaniem przez instytucje, głównie
Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie. Nie wyczerpuje to jednak potrzeb w zakresie bieżących spraw wychowawczych wobec dzieci.
Zarówno dzieci w rodzinach zastępczych, jak i adopcyjnych trafiają do nowych środowisk z bagażem bardzo często trudnych doświadczeń. Ich echa są odczuwalne w codziennym życiu, zwykle w
formie różnorodnych emocjonalnych i cielesnych dolegliwości. Rodzice zastępczy i adopcyjni najczęściej w radzeniu sobie z tym polegają na własnej intuicji, doświadczeniach życiowych i
poszukiwaniach rozwiązań metodą prób i błędów.
Zarówno dla rodziców adopcyjnych, jak i zastępczych oferujemy wsparcie w postaci indywidualnych konsultacji, jak również udziału w cyklicznej grupie wsparcia. (formuła do ustalenia)